ରକ୍ତ କିଭଳି ଜମାଟ ବାନ୍ଧେ
ଖଣ୍ଡିଆ ହୋଇ ରକ୍ତ ବାହାରିଲେ କ୍ଷତ ଟିସୁ ଓ ଭାଙ୍ଗଯାଇଥିବା
ଅଣୁଚକ୍ରିକା (Platelets)
ବାୟୁର ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିବା ଫଳରେ କ୍ଷତସ୍ଥାନରେ ଥ୍ରମ୍ବୋପ୍ଲାଷ୍ଟିନ୍ (Thromboplastin) ନାମକ
ଏକ ଲିପୋପ୍ରୋଟିନ୍ (Lipoprotein) ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ।
ଏହା ରକ୍ତରେ ଥିବା କ୍ୟାଲସିୟମ୍ ଆୟନ (Ca++) ତଥା
ଏନଜାଇମ ଉପସ୍ଥିତିରେ ପ୍ଲାଜ୍ମାରେ ଥିବା ପ୍ରୋଟିନ ପ୍ରୋଥ୍ରମ୍ବିନକୁ ଥ୍ରମ୍ବିନ ନାମକ ଏକ
ସକ୍ରିୟ ଏନଜାଇମରେ ପରିଣତ କରାଏ ।
ଥ୍ରମ୍ବିନ ପ୍ରଭାବରେ ଫାଈବ୍ରିନୋଜେନ୍ ନାମକ ଅନ୍ୟ ଏକ
ପ୍ଲାଜ୍ମା-ପ୍ରୋଟିନ୍ ଫାଈବ୍ରିନରେ ପରିଣତ ହୁଏ ।
ଏହି
ଫାଈବ୍ରିନ୍ କ୍ଷତ ସ୍ଥାନରେ ଠୁଳ ହୋଇ ସେଠାରେ ଏକ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଜାଲ ତିଆରି କରେ ।
ଏହି ଜାଲରେ
ରକ୍ତକଣିକା ଓ ଅଣୁଚକ୍ରିକା ଛନ୍ଦି ହେବାଦ୍ୱାରା ଖଣ୍ଡିଆ ସ୍ଥାନ ଉପରେ ଏକ ପତଳା ଆସ୍ତରଣ ତିଆରି
ହୁଏ । ଫଳରେ କ୍ଷତରୁ ରକ୍ତ ବାହାରି ପାରେନାହିଁ ଏବଂ ରକ୍ତସ୍ରାବ ବନ୍ଦ ହୋଇଯାଏ ।
ରକ୍ତରେ
ହିପାରିନ୍ ନାମକ ପ୍ରୋଟିନ ରହିଛି ଯାହା ରକ୍ତକୁ ଜମାଟ ବନ୍ଧିବାକୁ ଦିଏନାହିଁ ।
ଜୋକର ଲାଳରେ
ଥିବା ହିରୁଡିନ୍ ମଧ୍ୟ ରକ୍ତକୁ ଜମାଟ ବାନ୍ଧିବାକୁ ଦିଏନାହିଁ ।
ସେହିପରି ସୋଡିୟମ ଅକଜାଲେଟ ବା
ପୋଟାସିୟମ୍ ଅକଜାଲେଟ୍ ଜାତୀୟ ଲବଣ ରକ୍ତକୁ ଜମାଟ ବାନ୍ଧିବାକୁ ଦିଏନାହିଁ ।